کودکستان موعود

بازی در کوچه ای امن

از آنجایی که کودکان بیشترین پیوند را با طبیعت خویش دارند، از محیط غیرطبیعی بیشترین لطمه را خواهند خورد. کودکان می بایستی با هم سن و سالان خود و یا تعدادی خواهر و برادر وقت خود را بگذرانند. اما امروزه، حشر و نشر بیش از اندازه کودکان با بزرگتر ها مهم ترین عامل ایجاد اضطراب، عدم اعتماد به نفس و ناتوانیِ مشهود در آنها شده است. فضای فیزیکی زندگی کودکان نیز مصنوعی شده و تناسب بسیار کمی با نیاز های طبیعی او دارد. گمشده ی مهم این عصر،" کوچه امن" با تمام ویژگی های آن برای کودکان است. فضایی عاری از فلسفه پردازی ها و فرهیختگی های نمادین و شعاری بزرگتر ها و خالی از گزاره های منطقی و تکراری که امروزه در گوش بچه ها می خوانیم و باز می خوانیم وهیچ توفیقی احساس نمی کنیم و باز،... می خوانیم. کوچه، با همه ی آسیب های احتمالی اش، بسیار آموزنده تر و سازنده تر است چرا که فضای آن به طبیعت کودکان مان بسیار نزدیک است. بر همین اساس سعی ما بر این است که فضای تعاملی بین بچه ها در کودکستان، به لحاظ ادبیات گفت و گو، میزان چالش ها، کیفیت چالش ها، سطح درگیری و تعارض، نوع حل تعارض، اتکای به خرد جمعی کودکانه و ...شبیه به کوچه امن باشد.